δύναμη…

Ελληνικό, 27/01/2025

Το σαββατοκύριακο που μας πέρασε, το περάσαμε στο χωριό στην Αρκαδία. Το όνομα του, όσοι μας ξέρουν το γνωρίζουν. Στα τελευταία βουνά της Αρκαδίας πριν τον κάμπο ης Μεσσηνίας. Με χιλιόμετρα δάσους, κυρίως βελανιδιάς, να μας περιτριγυρίζουν και με τη άγρια, ανόθευτη φύση να συνεχίζει τη ζωή της, χωρίς να μας δίνει καμία σημασία. Αυτό είναι το μέρος που εγώ αισθάνομαι ότι ξεκουράζομαι. Δεν έχει πολύ κόσμο τριγύρω, δεν έχει πειρασμούς, περισπασμούς και δεν έχει κανένα πρόγραμμα, εκεί. Οι βόλτες μέσα στο δάσος είναι για μένα πηγή θεραπείας, ενδοσκόπησης και έμπνευσης. Ειδικά τώρα σε αυτό που ετοιμάζω, έχει ήδη πάρει τη θέση του και συμμετέχει ενεργά. Γιατί αυτή τη δύναμη, όσο κι αν την προσπερνάμε, δεν μπορούμε να την αγνοήσουμε. Αυτή είναι πάντα εκεί. Πάντα πιο δυνατή απο εμάς.